Dauwdruppels

Ik loop hard. Soms vaker, soms minder vaak. In ieder geval een keer per weekend. En het allerliefst kraakvroeg. Soms ren ik hard, en gefocussed. Een andere keer heb ik moeite me op het rennen te concentreren, en vind ik in alles ’n aanleiding om stil te staan – en de omgeving in me op te nemen. Deze zondagochtend is het vroeg, met de herfstkou nog in de lucht, en de blauwe lucht al als hemel. In de verte zit een vrouw gehurkt te turen en foto’s te maken met haar telefoon. Vandaag is zo’n dag dat ik meer om me heen kijk, dan me richt op mijn passen en ademhaling… Ik spreek haar aan en hieronder vind je ons gesprek…

Hi, wat zoek je?

Mooie dingen.

Oja, daar is het echt mooi weer voor.

Ja, prachtig! Ik heb al zoveel mooie foto’s gemaakt. Wil je ze zien?

Oja, al die druppels – Ja, het is een mooi jaargetijde daarvoor!

Ja he? En kijk deze!

Oh die is ook mooi.

En dan moet je ook wel rustig lopen he?

Zeker – fijn is dat, hè?

[ik wil bijna beginnen over ‘verwondering’ en hoe belangrijk dat is voor een mens, maar het klinkt te blasé, en verwondering is onuitgesproken al zo de kern van ons gesprek dat het uitspreken ook juist niet goed voelt.]

Maar jij bent ook goed bezig!!

Grrwwwrrgchmmmm....

[Dat ben ik niet echt met haar eens, want als ik echt goed bezig zou zijn geweest, dan was ik haar na een groetzegging rap voorbijgerend met een “Ik Ren!!” mentaliteit. Maar vervolgens realiseer ik me dat ik inderdaad goed bezig ben. Want weliswaar stop ik uit nieuwsgierigheid, toch heb ik me wel op dit uur in mijn hardloopkleer gehesen en maak ik goeie meters. Dus nu loop ik hier, terwijl in de verte de kerkklokken luiden. En ik herpak me:] Ja... dankje – je hebt gelijk: ik ben ook goed bezig.

En mooie spinnenwebben dan?

Ja! Die had ik al een tijdje geleden. Die wil ik je dan óók wel laten zien. [ze zoekt, en zoekt op haar telefoon] Hè, ik kan ‘m niet zo snel vinden, maar ik wil je ‘m tóch echt laten zien. Wacht even… Oeh… ohnee… dit is ‘m niet…

Maar dat is ook een mooie foto.

Ja, dank je! Nou ja, nee ik zie ‘m even niet.

Nou ja, Heerlijk zo hoor!

Ja absoluut. En dan nog even zo’n fijn gesprek.

Dat is ook fijn, ja, van zo vroeg op pad zijn – en even de tijd nemen.

Klopt ja dank je voor het gesprek!

Jij ook!

Na het gesprek rende ik weer verder. En stopte om de dialoog even na te vertellen op mijn dictafoon, zodat ik 'm nu hier op kon typen. Ik rende wederom verder. Om wederom te stoppen, om zelf ook dauwdruppels te fotograferen, om bij het gesprek te voegen. Maar ik nam niet het geduld mooie druppels op mooie grassprieten te vonden. Werd wel gegrepen door deze stralen, en tippen aan de foto's van de dame kan ik ook niet. Dus dan maar deze foto. Fijne dag zondag verder!